போய்யா போ

இரண்டு இரண்டாக அனைத்தையும்
வாங்கி இல்லத்தில் உள்ளோருக்கெல்லாம்
இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சி கொடுத்து வந்த மன்னவரே.

இருண்டு போனதையா உன்
இரட்டிப்பின் ஆசையின் அர்த்தம்  கண்டு.

வீட்டுக்கு வெளியே எங்கும்  உன் பேச்சு
வீதி ஓரம் எல்லாம் கசமுசாவாச்சு .
விம்மி அழவும் தென்பு இல்லை கலங்கிய
கண்ணோடு நானும் அமர்ந்தாச்சு.
வித்தகன்  உன் நடத்தை புரியாமலே தற்பெருமை
பேசிமகிழ்ந்த பாவி நானாச்சு .....///

நீ கொள்ளையிட்டுக் கொண்டு வரவில்லை.
நீ கொலை செய்து பறிக்கவில்லை  என
நம்பிக்கை  கொண்டேன் மனம் பூரித்து
நின்றேன்  அன்று ....///

என் கணிப்பு தவறானதையா கொள்ளை
போனது நீயேதான் என்று அறியாமலே
போய் விட்டதையா ..../////

உன்னைக் கொள்ளையிட்ட இரண்டாம்
தாரத்துக்கான பொருட்களை என் இல்லத்திலே.
நீ சேகரித்ததை அறிந்து என் நெஞ்சம்
எரிமலை போல் குமுறுதையா .....////

இரண்டு இரண்டு என்று இரண்டு
வீட்டுக்கு வேலியாக போன உன்னை
இன்றோடு தள்ளி வைக்கின்றேன் நான்
வீட்டுக்கு வெளியே   போய்யா ...////