கிராமியக் கவிதை

பவளமல்லிப் பூச்சரமே

*************************

மாமன் தோள் சாயவரும் 

பவளமல்லிப் பூச்சரமே/

விழிகளுக்குள் மலர்ந்தாயே 

நீயும் தனியே/

வாழ்வோடு இணையாகிடும் 

வாழைக் கனியே/

தாரமாய் ஆக்கிடுவேன் 

விரைந்தே கிளியே/

சொப்பனமெல்லாம் 

உன்னைச் சுற்றியே ரதியே/

சொற்பமாய் வீசிக்கோடி 

புன்னகையை மதியே/

துள்ளிக்காதே கிள்ளிக்கும் 

கொலுசுமடி தேவதையே/

முந்தானையோடு முடிஞ்சவளே சேர்ந்துக்கிட்டால் நிம்மதியே/

தூக்கணாங்குருவிக் 

கொண்டைக்காரியே

தூக்கிக்கணுமடி வாரியே/

அனுக்களோடு விளையாடுவதோ

நித்தமும்  உனதுமுகமே/

சிணுங்காதே செம்பகமே

அணுங்குது என்மனமே/

மனுவொன்று கொடுக்கிறேன் 

மறுத்திடாதே நந்தவனமே/