தூக்கம் தவறிய இரவுகள்

விண்ணில் நிலவு மண்ணை 

நோக்கிய படி உலாவையிலே 

எண்ணற்ற மகிழ்வோடு

குடும்பமே திண்ணையிலே 

உறங்கும் வேளையிலே.....///

இரைச்சலோ சிறு விமானம் 

இறக்கியதே பல வெடிகள் 

இருண்டது இன்பம் எழுந்தது 

இறைவா என்னும் ஓலம்....///

சிதறியது குடும்பம் வாரிச் 

சுருட்டியபடி திசை அறியாமல் 

கால்கள் எடுத்தது ஓட்டம். 

காடு மேடு கடக்கையிலே 

இரவுத் தூக்கம் ஏது....///

கண்ணும் கருத்துமாக 

வளர்த்த பிள்ளை தவறிய 

பின் கண்ணில் உறக்கம் ஏது 

தவிப்போடும் துடிப்போடும் 

பயத்தோடும் ஓடும் போது 

தூக்கம் என்பது ஏது  தூக்கம் 

மறந்த இரவுகள் ஏராளம்.....///

பசியில் வதங்கியே 

வயிறும் குடலும் எரியும் 

போது தேடி வருமோ 

விழியில் தூக்கம்....///